De man die naast me in het vliegtuig zat, had nog nooit gevlogen
en als het aan hem lag zou hij het ook nooit meer doen.
't Is onnatuurlijk' zei hij toen ik hem vroeg waarom hij zo in de
rats zat. 'Vogels vliegen maar die grote dingen met een paar honderd
man er in moeten op de grond blijven. Ik ben jaren met een autobus
naar Spanje gegaan. Een uurtje of twintig rustig onderuit in je
stoel, af en toe een sanitaire stop met een broodje en een pilsje en
veel zingen. Voor je het in de gaten had was je er en in negen van
de tien keer hield je d'r nog vrienden aan over waar je de hele
vakantie lol mee had. Ik heb nog nooit in zo'n vliegtuig gezeten,
maar voor de gezelligheid hoef je het niet te doen. Iedereen zit met
z'n neus boven een krant of een broekie en een potje met vet zal
hier niet rond gaan. Het ziet er allemaal keurig uit hoor, maar dat
je nou echt tegen je buurman zegt, haal de kaarten maar te
voorschijn we gaan op de achterbank even een klaverjasje leggen zie
ik nog niet gebeuren.
Nadat hij was uitgesproken keek hij langdurig naar buiten waar een
stad door een gat in de wolken voorbij kwam.
'Wat een hoogte' mompelde de man en keek gauw weer mijn kant op. Ik
wilde net de krant lezen, maar vouwde die dicht en offerde mij
geheel belangeloos op aan burenhulp.
'Is het nou waar dat je hier twee keer zo gauw dronken wordt als op
de begane grond?'vroeg hij.
'Dat zeggen ze wel' antwoordde ik. Zeker weten doe ik het niet want
ik heb er geen ervaring in.'
'Drink je niet?'vroeg hij.
'Ja hoor' zei ik 'maar niet zoveel dat ik per ongeluk de cockpit
binnen stap en vraag hoe laat de bus naar Almere vertrekt.
'En ik mag hier ook niet roken .Weet jij waarom dat is?'
'Omdat je in het niet-rokers gedeelte zit 'zei ik. Er zijn mensen
die het niet leuk vinden als er iemand met een sigaret bezig is. Dat
hebben ze opgelost door een gedeelte van het vliegtuig rookvrij te
houden.'
'Dat is allemaal leuk en aardig' mompelde hij 'maar dat dametje
achter de balie vroeg of roken of niet-roken wilde zitten en toen ik
roken zei riep ze, dat kan niet want die zijn allemaal bezet. '
'Wat maakt dat nou uit 'zei ik 'De vlucht duurt maar twee uur.
Zolang red je het toch wel zonder sigaret?'
'Niet makkelijk 'antwoordde hij. Als ik in de zenuwen zit en dat is
nu duidelijk het geval, heb ik graag een rokertje bij de hand.'
Hij was nog niet uitgesproken of het lampje 'fasten seatbelts' ging
aan en de warme stem van de stewardess waarschuwde ons voor
turbulentie.
‘Is dat gevaarlijk' vroeg de luchtreiziger naast me. 'Maken we van
die grote klappen naar beneden? Mijn zuster heeft dat wel eens
meegemaakt. De hele rotzooi vloog door de lucht.'
'Welnee 'zei ik 'Het lijkt net of je met een auto over een hobbelige
weg rijd.'
Tien minuten later werd de hobbelige weg een hobbelige berg en na
een kwartier zaten we in slecht weer en ging het vliegtuig flink te
keer.
De man naast me kneep zijn stoelleuningen bijna kapot en ik deed
mijn uiterste best vrolijk te kijken ondanks het gevoel dat ik in de
maagstreek voelde opkomen.
'Duurt het nog lang?' vroeg de natte mijnheer naast me.
'Geen idee 'zei ik en zocht voor de zekerheid de zak in de stoel
voor me. Toen ik hem zo nonchalant mogelijk voor mijn mond hield
omdat ik voelde dat het moment suprème elk ogenblik kon komen, gleed
het vliegtuig weer rustig door de lucht.
'Wat moest je nou met die zak?'vroeg mijn buurman.'Werd je niet
goed?Kun jij ook niet tegen vliegen?'
'Nee hoor' zei ik. 'Ik heb nergens last van. Ik wilde een geintje
uithalen. Zakkie blazen, knalletje doen.'
Rij en vlieg voorzichtig, denk aan mij